شرح و تفسیر دعای ندبه

*** معنای ندبه *** دعای ندبه دعایی است که امام زمان (عجل اله فرجه) بنابر نقل روایات، هر جمعه می خوانند و روز نیمه شعبان و روز عید فطر هم توصیه و تاکید به خواندن این دعا شده است. این دعا نوعی ضجه و ندبه است، همانطور که از نامش هم بر می آید، ندبه یعنی جزع و فزع در فراق کسی که دچار فراق می شود ندبه می کند... خود امام زمان (عجل اله فرجه) هم از فراق جامعه اسلامی، از فراق عدالت شکوه می کند؛ چون عدالت هم در انتظار خود حضرت است و حضرت هم در انتظار است که ظهورش برسد و انشااله عدالت مستقر شود... *** آداب دعا *** در این دعا آداب دعا کاملا رعایت شده است. آداب دعا این است که با حمد و ثنای الهی شروع شود، اولین جمله این دعا هم با حمد و ثنای پروردگار عالم آغاز می شود؛ «الحمدلله رب العالمین» حتی یکی از شرایط استجابت دعا هم این است که ما اول حمد و ثنا داشته باشیم و بعد درود و سلام به پیغمبر (صلی اله علیه و آله) و آل پیغمبر (صلوات اله علیهم اجمعین) عرضه کنیم که در این دعا نیز رعایت شده است... الحمدلله رب العالمین؛ حمد و سپاس و ستایش مخصوص ذات پروردگار عالمیان است. در توضیح عالمیان هم باید گفت که این عالمین جمع است که چرا می گوید رب العالمین، در نماز هم می خوانیم رب العالمین؛ چون ما تعداد محدودی عالم نداریم... *** ولایت چهل هزار عالم با اهل بیت (علیهم السلام) است!!! *** سلمان از امیرالمومنین (علیه السلام) سوال کرد: آقا چه تعداد عالم داریم؟ ما چند تا می شناسیم؟ غیر از این چند تا باز هم وجود دارد؟ عرض کرد آقا ما عالم جوهر، عالم جماد، عالم گیاه، عالم حیوان، عالم انسان را می شناسیم، عالم جن و عالم ملک را هم می شناسیم؛ به غیر از این ها عالم دیگری هم وجود دارد؟ حضرت فرمود: دوازده هزار عالم داریم! عرض کرد آقا آیا هر کدام از این عالم ها چند عالم دیگر در خود جای داده است؟ حضرت فرمود: بله! هر عالمی به اقضای خود چند عالم دیگر در خود جای داده است. عرض کرد در مجموع چند عالم وجود دارد؟ حضرت فرمود: چهل هزار عالم وجود دارد! سلمان سوال کرد: در این عالم ها ولایت با چه کسی است؟ حضرت فرمود در تمام عوالم ولایت با ما چهارده نفر است... ***انسان اشرف مخلوقات نیست!!! *** کجا آمده است انسان اشرف مخلوقات است؟! در قرآن آمده است: ما بنی آدم را بر بسیاری از مخلوقاتمان برتری دادیم، اما نه بر همه! اگر بر همه بود آن موقع اشرف مخلوقات می شد؛ البته اگر انسان به هدفی که برایش خلق شده است برسد اشرف مخلوقات می شود، ولی همین طوری انسان در بین این چهل هزار عالم اشرف مخلوقات نیست. باید همراه با تسلیم باشد... «سلام» وَ صَلَّى الََُّّ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَ آلِهِ؛ سلام و صلوات بر پیغمبر(صلی اله علیه و آله) و آل پیغمبر(صلوات اله علیهم اجمعین)است؛ سلامی بر پیغمبر و «تسلیم» وَ سَلَّمَ تَسْلِیما؛ و سلامی کامل... درباب سلام هم عرض کردیم که یکی از معنای سلام آلش می فرستیم که نشانه تسلیم ما در مقابلشان است، که بزرگان فرموده اند که این سلام به محضر اهل بیت اگر منجر به تسلیم شد، رابطه دو طرفه بین انسان و امام زمانش ایجاد می شود؛ و تا این رابطه دو طرفه به معنای أتَم وأکمل بین امام و مأمون ایجاد نشود، فرج تحقق نمی یابد. تبعیت از امام زمان (عجل الَّ فرجه) حتی در شکر... اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُکَ فِی أَوْلِیَائِکَ؛ خدایا من شکر و سپاسم را مخصوص تو قرار می دهم، و این شکر را انحصاری درآن حکم و قضا و قدری که خدا برای اهل بیت (علیهم السلام) مقدر کرده قرار می دهم. این عبارت با سجده آخر زیارت عاشورا مشترک است... حال یعنی چه؟ یعنی اینکه چون خود اهل بیت (علیهم السلام) از این حکم و قضا و مصائب راضی هستند و شکر می کنند، من هم نیز به تبعیت از آن ها شکر می کنم. این عبارت این معنا را میرساند که در صفت شکر شیعه باید با امامش سنخیت داشته باشد. *** نشانه های اولیاء خدا *** حال این اولیاء چه کسانی هستند؟ الَّذِینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَ دِینِکَ ؛ این اولیائت کسانی هستند که تو آن ها را برای خودت و برای دینت خالص کردی. اما چگونه؟ با آن گرفتاری ها و مصیبت ها و امتحان هایی که قرار دادی. همه بلاها و مصیبت ها امتحان است؛ هم برای اهل بیت (علیهم السلام) و هم برای آن هایی که این بلاها را انجام می دهند؛ در خطبه حضرت سکینه (علیها السلام) اشاره شده است که می فرمایند: ... فانا اهل بیت ابتلانا اله بکم و ابتلاکم بنا، فجعل بلائنا حسنا ... اگر تنها خداوند را بخواهید... إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِیلَ مَا عِنْدَکَ مِنَ النَّعِیمِ الْمُقِیمِ؛ وقتی خدا ما را خالص کرد، آن وقت ما را انتخاب می کند؛ برای اینکه نعمت هایی به ما بدهد که این نعمت ها زوال ناپذیر است. ما می بینم اشخاصی مثل زهیر، بریر، حبیب را که انتخاب شدند، چون غیر خدا را نخواستند و به نهایت نعمت دست پیدا کردند، حالا دیگر شما ببینید که ابی عبدالله (علیه السلام) در کجا قرار میگیرد، علی اکبر (علیه السلام) در چه مرتبه ای است... الَّذِی لا زَوَالَ لَهُ وَ لا اضْمِحْلالَ بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْیَا الدَّنِی ةِ ؛ نعمت هایی که شرط شده است، به آمده که به معنای پست «دنی» کسانی داده شود که مراتب و مقام های دنیایی پست و پایین را نمی خواهند. دنیا از ریشه است. کسی که پست است چیز پست را می خواهد... وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَکَ ذَلِکَ ؛ و شرط کردیم که مقامات دنیایی را نخواهد... اگر یک نعمتی را می خواهی که زوال ناپذیر باشه باید دنیا را کنار بگذاری. زهیر دنیا داشت، اما دنیا نمی خواست، دنیا نخواستن به معنای دنیا نداشتن نیست، به معنای دل بسته نبودن و تعلق نداشتن است. اما چون به ابی عبدالله (علیه السلام) رسید، همه چیز را کنار گذاشت؛ چون دل بسته نبود.. حالا می خواهید یار امام زمان (عجل اله فرجه) شوید، می خواهید انتخاب شده باشید، پس باید دل بستگی نداشته باشید، گاهی همین میکروفون دلبستگی می آورد!